10 May 2007

ผู้หญิงกินเหล้า1: เปิดฝาขวด

อยู่มาจนย่างเข้าหน้าหนาวที่สามสิบกว่าๆ วันดีคืนดีก็มีคนมาถามว่า “แกเริ่มกินเหล้าตั้งแต่เมื่อไหร่” ถามแบบนี้ เหมือนจะตอบง่ายนะ แต่จะให้ตอบจริงๆก็ยากเอาการ เอาเป็นว่าตั้งแต่โตจนจำความได้ ฉันก็คลุกคลีกับวงเหล้าข้างบ้านมาแต่เล็กแต่น้อยแล้ว แต่ก็ไม่เคยมีความคิดในหัวแม้แต่นิดเดียวว่าโตขึ้นมาจะได้รับเชื้อสายเผ่าพันธุ์เมรีขี้เมามากับเขาด้วย
อันที่จริงตอนอยู่ที่จังหวัดบ้านเกิด ฉันก็ไม่ใช่เด็กเรียบร้อยมาแต่ไหนแต่ไรแล้วเป็นพวกแอบซ่าส์ไง อยู่บ้านเรียบร้อยอย่างกับผ้าขี้ริ้วพับไว้ คือ วางไว้เฉยๆก็พอจะดูได้ แต่เวลาเอาออกมาใช้ถึงจะรู้ว่ามันโคตรยับและกระดำกระด่างเลย ครั้นพอได้เข้ามาเรียนมัธยมปลายที่กรุงเทพ มันเหมือนนกน้อยบินออกจากกรง(ทอง) อย่างไรอย่างนั้นทีเดียว เหมือนกลับด้านเอาผ้าขี้ริ้วออกมาโบกสะบัดแบบไม่ต้องแอบกันแล้ว ฉันเริ่มคบหาเพื่อนฝูงก๊วนแก๊งที่เป็นสาวเปรี้ยว และได้เจอบรรดาสาวสวยชาวกรุง ที่พอมาเห็นถึงได้รู้ว่า พวกเราที่อยู่บ้านนอกนี่เชยสนิทไปเลย สาวๆที่นี่เขาหัดเที่ยวกลางคืน หัดกินเหล้ามาตั้งแต่ยังไม่อดนมกล่องกับคอนเฟล็กซ์เลยด้วยซ้ำ แล้วกลุ่มที่ฉันสนิทด้วย ก็ให้บังเอิญว่ามีสาวสวยประจำกลุ่ม ซึ่งค่อนข้างจะเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆบรรดานักเรียนนายร้อยต่างๆมากพอควร ไม่นับหนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยแถวบ้านอีกหลายคน อีกทั้งเธอยังเปรี้ยวซ่าส์ กินเหล้าสูบบุหรี่ได้เท่มากๆ (ในสายตาฉัน)
วันแรกที่คิดแอบหนีแม่ไปออกเที่ยวกับเพื่อนๆ ก็ต้องมีการอ้างกันว่าไปค้างบ้านเพื่อนเพื่อทำรายงาน ซึ่งเป็นข้ออ้างยอดฮิตของวัยรุ่นทั้งหลายตามระเบียบ แล้วเราสามคนก็ชวนกันแต่งตัวสวยขึ้นรถเก๋งคันงามที่หนุ่มนักเรียนนายร้อยมารอรับเพื่อนฉันไปผับใหญ่แห่งหนึ่งย่านรัชดาภิเษก
“โอว..แม่เจ้า ทำไมมันมืดขนาดนี้ ควันอะไรทำไมกลิ่นแปลกๆ โห...เค้าใส่เสื้ออะไรกันน่ะ ตัวเล็กจิ๋วเดียวเอง ฯลฯ” โอ๊ย..สารพัดความคิดที่แสนตื่นเต้นเร้าใจวิ่งวนอยู่ในหัว แต่เนื่องจากกลัวว่าจะถูกเพื่อนๆล้อว่าเป็นบ้านนอกไม่เคยออกเที่ยวเลยต้องฟอร์มดีนิ่งไว้ก่อน...แม่สอนไว้
และขอภูมิใจเสนอว่า เหล้าขวดแรกที่กิน ไฮโซมากๆ ไม่ใช่ธรรมดา ด้วยความหน้าใหญ่ใจโตของหนุ่มๆที่อยากอวดสาว ก็ทำให้ควักกระเป๋าเปิดแบล็กเลเบิล (หรือบักย่างดำ ของชาวลาว) เลี้ยงสาวได้ในราคาขวดละประมาณ 2,500 บาท ในสมัยสิบกว่าปีก่อน เปิดเหล้าในผับจะราคาแพงมาก เพราะไม่ใช่ที่ที่ใครๆก็เข้าไปเที่ยวได้หมด ต้องมีเงินพอสมควร ยิ่งเป็นผับในโรงแรมใหญ่ เดินไปกระทบไหล่ดารากันเป็นว่าเล่น ฉันเจอกระทั่งดาราสาวบางคนที่เวลาให้สัมภาษณ์ในโทรทัศน์แสนจะเรียบร้อย ภาพพจน์ดีเป็นนางเอ๊ก นางเอก ออกมาโฆษณาเชิญชวนไม่ให้กินเหล้า สูบบุหรี่ แต่ที่เห็นกับตา คือเจ๊เล่นยืนดูดบุหรี่ท่าสวยพ่นควันปุ๋ยพร้อมกรีดนิ้วกรายจับแก้วเหล้ากระดกเข้าปากเหมือนไม่รู้รส นี่ถ้าบรรดาแฟนคลับของเจ้าหล่อนมาเห็นเข้าคงจะพากันลมจับกันหมดแน่ๆ
เหล้าอร่อยรึงัย..ทำไมถึงกินกันจัง?? เป็นคำถามยอดฮิตมากๆ แต่ถ้าถามความคิดเห็นส่วนตัวของฉัน ขอบอกว่าในอารมณ์แรกที่กิน มันไม่อร่อย ทั้งขม ทั้งเฝื่อน ทั้งเหม็น และทำให้ปวดหัวในตอนตื่นนอนแถมด้วยอาการคลื่นไส้ ไม่มีอะไรดีกับสุขภาพแม้แต่อย่างเดียว แต่บังเอิญที่สุดว่าวันนั้น ฉันไม่มีอาการแสดงว่าเมาแม้แต่นิดเดียว ทำให้เพื่อนๆพากันออกจะทึ่งว่า คอแข็งไม่เบาทั้งๆที่กินเหล้าเป็นครั้งแรก โอว..พระเจ้าจอร์ช ในที่สุดฉันก็ค้นพบพรสวรรค์ของตัวเองเข้าจนได้..ฮ่า ฮ่า การกินเหล้าไม่เมา เป็นความใฝ่ฝันสูงสุดของสาวๆในแก๊งฉันทีเดียว เพราะพวกเรามีความตั้งใจอยู่ลึกๆเหมือนกันว่า จะทำให้พวกหนุ่มๆชีกอทั้งหลายมันกระเป๋าฉีกให้ได้ จะได้เลิกมาตอแยไปเองโดยไม่เสียน้ำใจ แถมได้กินเหล้าฟรีอีกด้วย...เย้ๆ
คืนวันนั้นเหล้าทั้งขวดหมดไปโดยมีแต่พวกหนุ่มๆที่พากันเมาส่งเสียงโวยวายดังพอสมควร ชนิดที่ว่าถ้าเป็นแถวบ้านนอกคงถูกยิงทิ้งไปแล้ว พวกเราก็เลยตัดสินใจปล่อยให้พวกนั้นวิ่งตามหาเรากันเอาเอง ส่วนพวกเราน่ะเหรอ..ชวนกันโบกแท๊กซี่กลับบ้านสิคะ กลับไปนอนหลับสบายใจเฉิบ กินอิ่มจัง ตังค์อยู่ครบแบบนี้ ใครจะไม่มีความสุขล่ะ ไอ้เรื่องเมาน่ะมันก็เมาบ้าง มึนๆ แต่ขอบอก..รุ่นนี้ไม่มีอ้วกค่ะ..เสียดายของ ที่สำคัญเสียฟอร์มอีกต่างหาก
แต่อะไรสำคัญที่สุดรู้มั้ยจ๊ะ สาวๆทั้งหลาย สิ่งสำคัญที่สุดของการไปกินเหล้ากับพวกมนุษย์เพศตรงข้ามที่เป็นอันตรายกับพวกเราก็คือ อย่าเมาจนหลุด คุมสติไม่ได้ จะโดนหิ้วไปไหนก็ไม่รู้..อย่าเชียวนะ ใครจะว่าเราเก๊ก เรากินน้อย คออ่อนเหลือเกิน มากินเหล้าก็ต้องเมาสิ ฯลฯ แล้วมาคะยั้นคะยอให้กิน หลอกล่อให้ชนแก้ว แต่ถ้าเรารู้ตัวว่าเราไม่แน่จริง คอไม่แข็งพอ ก็อย่าไปฟัง อย่าไปหวั่นไหวเชียวนะ เอาแค่จิบๆก็พอค่ะ โดนตื๊อมากๆก็แอบเททิ้งมันไปบ้างก็ได้ ไม่งั้นจะหาว่าเจ๊ไม่เตือน..ตื่นเช้ามา ไม่เขาก็เรา คงมีซักคนนอนซุกคลุมโปงร้องไห้ฮือๆอยู่ในผ้าห่ม อีกคนยืนสูบบุหรี่พ่นควันปุ๋ยอยู่ที่หน้าต่าง แล้วหันมามองที่เตียงด้วยหางตาแน่ๆ..
สุดท้าย คนที่จะเสียใจว่าไม่ควรเปรี้ยวออกไปกินเหล้าเลย นอกจากตัวเราเองแล้วยังมีพ่อแม่พี่น้องเราอีกมากมายหลายคนเลยนะ ที่จะเสียใจไปกับเราด้วย เพราะฉะนั้น จำไว้..คิดจะเปรี้ยว ก็อย่าให้ต้องเสีย(ว) สาวนะจ๊ะ..ดูแลตัวเองให้ดีๆ รักสนุก แต่อย่าทุกข์ถนัด เก็บความคึกไว้ให้ตัวเองได้ใช้ไปนานๆดีกว่า..

ด้วยรักและห่วงใย

3 comments:

Anonymous said...

น่าเืลื่อมใส น่าเลื่อมใส
ข้าขอคารวะท่านด้วยเหล้าชั้นดี หนึ่งจอก
กรึปๆ

midorikwa said...

รูปสวยมากค่า....

Anonymous said...

รออ่านภาคต่ออยู่นะคร๊าบ...
มันจริงๆ